تحلیلی کوتاه بر دستاوردها و نکات قابل تامل مذاکرات 12 ساله

نکاتی قابل تامل پیرامون پرونده 12ساله هسته ای کشورمان

1.اینکه کشورهایی که در عرصه جهانی به عنوان قدرت از آنها یاد میشود و هرکدام از آنها به نوعی سوابقی سیاه در عرصه جنگ افروزی در عرصه جهانی داشته و همواره از موضع بالا با سایر کشورها برخورد داشته اند حاضر میشوند 12سال به مذاکره وگفتگو پیرامون مسائل هسته ای ایران پرداخته و نتوانند علی رغم سوابق جنگ افروزیشان با زبان زور و جنگ با کشورمان روبرو شوند نشاندهنده:

الف)اقتدار نظام اسلامی در تامین امنیت خود به نحوی که دشمن را در تصمیم گیری برای تکرار تجربه های فراوان گذشته است به شک و حتی عقب نشینی واداشته است بطوریکه خودشان بارها اقرار کرده اند، جان کری:اگر توافق نمی شد تحریم ها از هم می پاشید.دقیقا همان سخن رهبر عزیز انقلاب که فرمودند:آمریکایی ها بیشتر از ما به این توافق نیاز دارند.

ب)شکست دشمن در القا اشتباه در محاسبات ما: در این 12سال دشمنان بویژه آمریکایی ها تمام تلاش خود را کرده اند که زیر بار فشار روانی و تهدیدات نظامی، نظام اسلامی تن به تسلیم بدهد.

از حمله نظامی به افغانستان و عراق گرفته تا بحران سازی در سوریه و لبنان و تکرار همیشگی گزینه های روی میز. هر چند در مقطعی برخی از نمایندگان ما در مجلس ششم زیر این فشار ها دست ها را  بالا برده و طی نامه ای از رهبری هم خواستند جام زهر رابطه با آمریکا را بنوشد،اما نظام تسلیم نشد.

ج)بر خلاف آنچه میگویند نظام اسلامی ما منزوی نیست و حامیان متعددی در عرصه جهانی دارد اگر نداشت قطعا جریان استکبار طمع به برخورد نظامی میکرد چیزی که بخصوص در دهه های اخیر بوضوح نشان داده است که زبان زور و جنگ زبان اول آنهاست اما طی این فرایند مقاومت 12ساله نظام اسلامی، اثبات شد کشور ما نه تنها حامیان قوی از جمله کشور های حامی جبهه مقاومت را در کنار خود دارد بلکه در عرصه جهانی آنقدر طرفدار و حامی دارد که دشمن را از لحاظ پشتیبانی برای جنگ با این نظام دچار تردید میکند.همانطور که دیروز جان کری وزیر امور خارجه آمریکا به این مسئله اقرار کرد.

د)در گیری 12ساله نظام با این پرونده مارا از مواضع اصولی خود بخصوص در دفاع از جریان مقاومت دورن نکرد بخصوص که در این فرآیند 12ساله چندین جنگ و جبهه جدید علیه نظام های حامی مقاومت ایجاد شد که بدون استثنا به شکست دشمن و نرسیدن به اهدافش منجرشد.

ه)رشد و  پیشرفت علمی و فن آوری ایران بخصوص در مسئله هسته ای چشمگیر و غیر قابل پیش بینی برای دشمن بود و به اذعان مسئولین غربی و بخصوص آمریکایی اگر توافقی در کار نبود نمی شد جلو این رشد و پیشرفت را گرفت.قطعا اگر نظام اسلامی توانایی این پیشرفت را نداشت نیازی به مذاکره با ایران نداشتند.

و)شکست دشمن در پیگیری طرح براندازی از درون از طریق فشار و تحریم در پرونده هسته ای تمام تلاش دشمن در این 2 سال آخر این بود که به طریقی در فرایند مذاکرات نظام و مردم را مقابل هم قرار دهد.

و پروژه براندازی از درون را اجرا نماید اما به لطف الهی و تدابیر دقیق رهبری و بصیرت انقلابی ملت به هدف خود نرسیدند.

ز)اگر فشار آنها تاثیر داشت ایران نباید حتی یک سانتریفیوژ می داشت در حالی که می بینیم برای اولین بار در شورای امنیت سازمان ملل تصویب میشود که یک کشور مانند ایران بیش از5هزار سانتریفیوژ فعال داشته باشد و فرآیند غنی سازی را انجام دهد.این البته آن حد مورد انتظار و ایده آل مانیست ولی همین قدر که تولید مواد رادیواکتیو غنی سازی شده برای ما از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته میشود. نفس این امر یک دستاورد مهمی است و این جز در سایه مقاومت به دست نیامده است.

ح)هدف دشمن در ابتدا این بود که جمهوری اسلامی را از حق فن آوری صلح آمیز هسته ای منصرف نمایند، اما امروز خودشان به طور رسمی از حق ایران مبنی بر داشتن فن آوری صلح آمیز هسته ای دم میزنند.

برخی از اقدامات که در طول فرآیند مذاکرات به جا نبود

1.مذاکرات با برخی دولت ها بخصوص آنهایی که جایگاه دشمن آن هم از نوع شیطان بزرگ با ما دارند آرمان نیست ولی برخی آنرا تبدیل به آرمان و آرزو و نقطه ایده آل میکنند، طوری که برخی از مسئولین کشور بازگشایی سفارت آمریکا را غیر ممکن نمی دانند و از برقراری رابطه و گفتگو و مذاکره با آمریکایی ها در مورد مسائل دیگر استقبال میکنند گویا آمریکایی ها خیلی قابل اعتماد شده اند در حالی که هنوز دشمن های آمریکا با نظام را در منطقه می بینیم.امیر مومنان علی(علیه السلام)می فرمایند:سخت بترس از دشمنت بعد از آنکه از در صلح و آشتی در آمد.زیرا او بوسیله صلح نزدیک میشود تا از شیوه غافلگیری استفاده کند پس احتیاط و دقت را پیشه کن و در چنین مواردی زود باور و خوش گمان مباش.نهج البلاغه خطبه 53

(اقدامات اوباما مبنی بر تربیت داعش توسط آمریکا،نمونه اخیر دشمنی صریح آمریکا با ملت ایران و امنیت ملی است.)

2.در طول فرآیند مذاکرات بخصوص 2سال اخیر پیام های نا مناسبی از طرف برخی از مسئولین کشور به دشمن ارسال شد و امیدواری اورا برای گرفتن امتیازات بیشتر از نظام رقم زد.

ارتباط دادن آب و ازدواج جوانان با تحریم ها تا پیام جدیدی که برخی از آقایان از حادثه کربلا گرفته اند و درس کربلا را مذاکره و تعامل  سازنده دانسته و شرایط الان را با شرایط صلح امام حسن(ع) یکسان دانسته اند قطعا مذاکرات با دشمن دیرینه آن هم فقط در بحث هسته ای در حدی نبود که برخی به خاطر آن با ایدئولوژی و مکتب مردم بازی کنند.

3.قطعا یکی از وظایف حاکمیت تربیت جامعه در ابعاد مختلف است اینکه بخشی از جامعه را جوری بار بیاوریم که توافقی که هنوز منتشر نشده را برایش به رقص و پایکوبی می پردازند و متاسفانه مسئولین هم آنرا مدیریت میکنند صحیح نیست.این در آینده برای خود آن دولت و مسئولین تبعات دارد اولین اثر آن در افزایش انتظارات عموم مردم برای کاهش فشار های اقتصادی است که به اذعان دولتمردان حتی با رفع تحریم ها هم اتفاق نخواهد افتاد.تشویق چشم بسته امروز، چشم و گوش مردم را به روی همه توجیه های فردا خواهد بست.

4.برخورد بد و غلط با منتقدان مذاکرات و برچسب زنی فراوان به آنها از طرف مدیران و مسئولان دولت از بیسواد دانستن آنها تا فرستادنشان به جهنم و در عین حال بی تفاوتی و عدم هیچگونه موضعگیری مسئولین در مقابل کسانی که در تریبون های رسمی دانشگاهی در حین انجام مذاکرات،انرژی هسته ای را برای ایران نه تها مفید نمی دانند بلکه آنرا مضر و دارای هزینه های بالا میدانستند و بدین صورت خون شهدای هسته ای را پایمال میکردند.

5.اعتماد بیش از اندازه به طرف مقابل با انتشار متونی از توافق که تفسیر های متنوعی در بر داشت.

سوء استفاده هایی که دشمن از شرایط ذیل میتواند بکند:

1.این طور تبلیغ کند که بالاخره این فشار ها در حوزه اقتصادی موثر واقع شده و ایران پای میز مذاکره آمد البته خودشان هم میدانند که این حرف دروغ است.برای اینکه بعد از انقلاب اسلامی ایران همواره مورد تحریم واقع شده است.ازهمان ابتدا آمریکایی ها از حربه تحریم برای حصر اقتصادی ایران استفاده کردند.

2.ممکن است بگویند باب مذاکرات ایران با آمریکا باز شد.در حالی که آقا قبلا هم فرموده بودند:این مذاکرات صرفا هسته ای است ولا غیر لذا آمریکایی ها با توجه به نیازی که به ایران دارند تمایل دارند در مورد سوریه و یمن و مسائل منطقه ای با ایران مذاکره کنند که البته هیچ کس از مسئولین نظام ماذون نیست در رابطه با مسائل منطقه ای یا مسائل دوجانبه با آمریکایی ها  صحبت کند.

3.ممکن است برای ایجاد تزلزل در امنیت ملی و افکار عمومی و عرصه بین الملل القآء کنند که توان دفاعی ایران  با این توافق کاسته شده است اولا فرماندهی کل قوا بارها اعلام کردند در حوزه دفاعی اجازه به هیچ کس داده نمیشود که تعیین بکند که چه چیزی داشته باشیم و یا نداشته باشیم ما هرچه را اقتضاء امنیت دفاعی ما باشد تصمیم میگیریم و میسازیم، چه موشک چه جنگنده چه ضدهوایی و چه تانک.

4.ممکن است اینگونه وانمود کنند که سیاست منطقه ای ایران بعد از توافق تغییر میکنند که قطعا طبق فرمایش رهبری اتفاق نمی افتد.

نکاتی در مورد توافق اخیر:

1.مذاکرات قطعا محلی برای بد و بستان است توافق اینگونه نیست که ما برویم یک چیزی را به طرف مقابل بگوییم و آنهم قبول کنند لذا باید در مذاکرات به جایی رسید که در مرضی الطرفین باشد.البته این به معنای ایده آل بودن توافق اخیر وبی نقص بودن آن نیست.

2.برای قضاوت بهتر باید اندکی صبر کرد تا در مقابل سئوالات  منتقدین نسبت به توافق اخیر تیم مذاکره کننده پاسخ دهند و آن موقع قضاوت کرد.

3.نباید اجاره داد وحدت عمومی خدشه دار شود لذا باید با گذر زمان ضمن احترام  و حفظ شان مسئولین و یادآوری تلاش ها و نقاط مثبت توافق، موارد انتقادی را هم مطرح کرد.ما باید هدف دشمن  و متاسفانه تدبیر برخی از عناصر داخلی را در دو قطبی سازی جامعه خنثی کنیم.